تیم ملی اگرچه مقابل کره شمالی و قرقیزستان به پیروزی رسید ولی اصلاً نمایش خوبی ارائه نکرد و بسیاری از کارشناسان، منتقد وضعیت تاکتیکی این تیم هستند. در رابطه با شرایط تیم ملی کشورمان با حمید درخشان همکلام شدیم و البته در انتهای مصاحبه سراغ پرسپولیس هم رفتیم: از تیم ملی شروع کنیم. ما دو […]

تیم ملی اگرچه مقابل کره شمالی و قرقیزستان به پیروزی رسید ولی اصلاً نمایش خوبی ارائه نکرد و بسیاری از کارشناسان، منتقد وضعیت تاکتیکی این تیم هستند. در رابطه با شرایط تیم ملی کشورمان با حمید درخشان همکلام شدیم و البته در انتهای مصاحبه سراغ پرسپولیس هم رفتیم:

از تیم ملی شروع کنیم. ما دو بازی را بردیم ولی بخش وسیعی از جامعه فوتبال کشورمان اصلاً از عملکرد این تیم رضایت ندارد. چرا؟

چون باید قبل از هر چیز نگاه کنیم و حواسمان باشد چه تیم‌هایی را شکست داده‌ایم؟ مگر ما تیم‌های مدعی در آسیا را برده‌ایم؟ ما دو تیم درجه سوم آسیا را شکست دادیم و تازه این اتفاق در حالی رقم خورد که چهار گل هم از آنها دریافت کردیم. ما در نیمه دوم هر دو بازی مقابل کره شمالی و قرقیزستان دچار دردسر شدیم و دروازه مان باز شد. چرا باید با دو برد آبدوغ خیاری همه چیز را زیر سوال ببریم و واقعیات را به مردم نگوییم؟ باید شهامت انتقاد داشته باشیم و به عنوان پیشکسوت فوتبال ایران به مردم بگوییم تیم ملی به لحاظ تاکتیکی ضعف دارد و اگر این ضعف‌ها برطرف نشود، قطعاً در جام جهانی اتفاقات تلخی می‌تواند رخ بدهد. الان در آستانه رسیدن به جام جهانی هستیم ولی یادمان نرود که با توجه به طرح ۴۸ تیمی شدن این تورنمنت حالا دیگر رسیدن به جام جهانی کار سختی نیست و نباید با صعود به مسابقات مذکور خودمان را گول بزنیم. اگر مشکلات خودمان را اصلاح نکنیم، بدون هیچ شک و تردیدی در جام جهانی معجزه‌ای برای تیم ملی ایران رخ نمی‌دهد.

این روزها انتقادات علی پروین و خداداد عزیزی از تیم ملی خیلی سر و صدا کرده است. یک عده کاملاً با آنها موافق هستند و بعضی‌ نیز معتقدند منتقدان باید نقدهای خود را به پس از پایان مسابقات موکول می‌کردند. نظر شما در این رابطه چیست؟

الان من این سوال را از شما می‌پرسم که چه زمانی وقت انتقاد است؟ هر وقت کارشناسان نقد می‌کنند، یک عده می‌گویند الان وقت انتقاد نیست! خب به من بگویید چه زمانی وقت انتقاد است؟ اگر بعد از پایان مسابقات انتقادات انجام بشود که دیگر اثری ندارد چون همه جمع کرده‌اند و به خانه خود رفته‌اند. کسی انتقادات بعد از مسابقه را گوش نمی‌دهد چون هرچه بود، تمام شده و رفته است. اگر ما در کوران مسابقات تیم ملی را نقد نکنیم آیا بعداً رسانه‌ها و مردم نمی‌گویند شما به عنوان پیشکسوتان فوتبال ایران چرا وقتی این مشکلات را دیدید، ساکت ماندید و حرف نزدید؟ آیا نمی‌گویند چرا چشمانتان را روی حقایق موجود در مورد تیم ملی کشورتان بستید؟ اصلاً بحث کارشناسان به کنار، شما ببینید بازی‌های تیم ملی چطور بوده که حتی صدای تماشاگران را هم درآورده است.

و به عنوان سوال آخر، می‌خواهیم از پرسپولیس بپرسیم. این تیم روز پنجشنبه جام حذفی را در حالی استارت می‌زند که برخی افراد هنوز در مورد خوان کارلوس گاریدو تردید دارند. نظر شما در این رابطه چیست؟

من معتقدم گاریدو در عرصه داخلی می‌تواند با پرسپولیس موفق باشد. ما می‌توانیم با این مربی در لیگ برتر و جام حذفی قهرمان شویم. او به قول معروف در عرصه فوتبال داخلی خودمان “کننده کار” است و می‌تواند پرسپولیس را به سرمنزل مقصود برساند اما داستان لیگ نخبگان آسیا متفاوت است و شرایط در عرصه باشگاهی قاره به گونه‌ای جلو می‌رود که نمایندگان ایران دچار مشکلات عدیده شده‌اند.

منبع: خبـر ورزشی